پوست كودك
به گفته متخصصان پوست و براساس تحقیقات انجامشده، بسیاری از محصولات بهداشتی مخصوص کودکان از جمله لوسیونها، شامپوها، پماد و دستمالهای مرطوب و... عامل بروز حساسیت هستند و براساس نتایج مطالعات بالینی میتوانند باعث بروز ۶ نوع حساسیت در اطفال شوند. براساس تجزیه و تحلیلهای علمی انجام گرفته و به گفته مقامات بهداشتی اروپا، این محصولات براساس مواد تشکیلدهنده، به 3 گروه تقسیم میشوند؛ «خطرناک»، «خطر متوسط» و «کمخطر».
محققان فرانسوی به تازگی در مطالعهای 341محصول مربوط به کودکان را از نظر مواد شیمیایی به کار رفته در آنها بررسی و اعلام کردند از این میان 299 مورد در گروه محصولات «خطرناک» قرار میگیرند. دلیل این مساله وجود ترکیبات زیر است:
1. متیللیزولینون که بهعنوان نگهدارنده شیمیایی استفاده میشود و در تماس با پوست ایجاد حساسیت میکند. این ترکیب در انواع محصولات مورد استفاده برای کودکان از جمله دستمالهای مرطوب وجود دارد.
2. فنوکسی اتانول که نگهدارنده شیمیایی است و میتواند باروری را به خطر بیندازد و برای قلب و خون خطرناک است. این ماده در محصولات گوناگون از جمله دستمالهای مرطوب وجود دارد. میزان حد مجاز استفاده از این ترکیب حدود 1 درصد است اما حتی این میزان نیز در کودکان زیر 3 سال بالا و خطرناک شناسایی شده است. فنوکسی اتانول در بسیاری از محصولات از جمله کرمهای ضدآفتاب و خمیردندان وجود دارد و نهتنها از راه دهان، بلکه از راه پوست هم جذب میشود. تحقیقات و آزمایشات آژانس ملی امنیت داروی فرانسه، نشان داده این ترکیب میتواند زمینهساز مسمومیت کبدی، خونی و قلبی باشد. این ترکیب در محصولات بهداشتی با عناوین فنوکسیتول یا EGphE نیز درج میشود. از خرید محصولات حاوی این ترکیب خودداری کنید.
3. اسانس و عطر که احتمال ابتلا به حساسیت را بالا میبرند و در 226 محصول از 341 محصول مورد آزمایش وجود داشته است.
همچنین در 181 محصول نیز ترکیباتی یافت شد که در گروه «ترکیبات با خطر متوسط» قرار میگیرند. این ترکیبات شامل موارد زیر است:
4. EDTA (disodium, tetrasodium, calcium disodium) که بیشتر در محصولات کفکننده موجود است، در دستمالهای مرطوب هم به کار گرفته میشود و به شدت محرک مخاط چشم است.
5. لورنت و رلوریل سولفات که گرچه سرطانزا نیستند اما محرک مو و پوستاند و در شامپوها و محصولات حمام به وفور استفاده میشوند.
6. روغنهای معدنی که از مشتقات نفت است و در کرمها و لوسیونها کاربرد دارد.
7. ذرات ریز (اکسید زینک، دی اکسید تیتان و MBBT) که اثر آن هنوز کاملا مشخص نیست و در کرمهای ضدآفتاب کاربرد دارد.
این ترکیبات خطرناک بهدلیل نبود مطالعات لازم، همچنان در محصولات کاربرد دارند. با این حال، متخصصان هشدار میدهند حداقل برای کودکان جز در شرایط اضطرار از برخی محصولات بهویژه دستمالهای مرطوب استفاده نکنید و مصرف برخی محصولات از جمله برخی شامپوها و عطرها را تا جای ممکن کم کنید.
8. از جمله ترکیبات کمخطر میتوان به پارابنها و BHT اشاره کرد. پارابنها برخی کمعارضه و برخی پرعارضه هستند و نمیتوان تمامی آنها را به یک چشم دید. به همین دلیل لازم است در استفاده از محصولات حاوی آنها محتاط باشید. BHT نیز میتواند در ترشح غدد داخلی اختلال ایجاد کند و عامل بروز ناباروری و نقص در دستگاههای تناسلی باشد. متخصصان به دنبال تحقیقات و بررسیهای انجامشده توصیه میکنند تا جای ممکن از مصرف این نوع محصولات بهویژه برای کودکان زیر 3 سال بپرهیزید و برای کودکان بزرگتر نیز مصرف را محدود کنید.
5 توصیه
آنچه در ادامه میخوانید، توصیههای محققان فرانسوی برای حفاظت از پوست کودکان است: 1. هرگز از محصولات بهداشتی مخصوص بزرگسالان برای کودکان استفاده نکنید.
2. قبل از خرید محصولات بهداشتی مربوط به کودکان به برچسب آن نگاه کنید و مطمئن شوید حاوی ترکیبات شیمیایی پرخطر نباشد.
3. استفاده از دستمالهای مرطوب را کنار بگذارید. برای پاک کردن دور دهان یا دستهای بچهها و حتی باسن از دستمالهای کتانی مرطوب با آب استفاده کنید. این کار نهتنها به نفع فرزندتان، بلکه به نفع محیطزیست است.
4. برای ماساژ بدن کودکان از روغنهای طبیعی و محصولات بدون اسانس استفاده کنید.
5. در کودکانی که به واسطه استفاده از محصولات بهداشتی بهویژه دستمالهای مرطوب دچار حساسیت میشوند، قطع مصرف محصول به رفع علائم کمک میکند. متخصصان پیشنهاد میکنند قبل از خرید محصولات آرایشی-بهداشتی به ترکیبات آنها دقت کنید. محصولاتی را خریداری کنید که بیبو و بدون این ترکیبات باشند و جز در شرایط اضطرار برای پاک کردن ادرار یا مدفوع یا تمیز کردن صورت و دستان کودکان ازاین نوع محصولات استفاده نکنید.
منبع: magicmaman
ترجمه: سمیه مقصودعلی
محققان فرانسوی به تازگی در مطالعهای 341محصول مربوط به کودکان را از نظر مواد شیمیایی به کار رفته در آنها بررسی و اعلام کردند از این میان 299 مورد در گروه محصولات «خطرناک» قرار میگیرند. دلیل این مساله وجود ترکیبات زیر است:
1. متیللیزولینون که بهعنوان نگهدارنده شیمیایی استفاده میشود و در تماس با پوست ایجاد حساسیت میکند. این ترکیب در انواع محصولات مورد استفاده برای کودکان از جمله دستمالهای مرطوب وجود دارد.
2. فنوکسی اتانول که نگهدارنده شیمیایی است و میتواند باروری را به خطر بیندازد و برای قلب و خون خطرناک است. این ماده در محصولات گوناگون از جمله دستمالهای مرطوب وجود دارد. میزان حد مجاز استفاده از این ترکیب حدود 1 درصد است اما حتی این میزان نیز در کودکان زیر 3 سال بالا و خطرناک شناسایی شده است. فنوکسی اتانول در بسیاری از محصولات از جمله کرمهای ضدآفتاب و خمیردندان وجود دارد و نهتنها از راه دهان، بلکه از راه پوست هم جذب میشود. تحقیقات و آزمایشات آژانس ملی امنیت داروی فرانسه، نشان داده این ترکیب میتواند زمینهساز مسمومیت کبدی، خونی و قلبی باشد. این ترکیب در محصولات بهداشتی با عناوین فنوکسیتول یا EGphE نیز درج میشود. از خرید محصولات حاوی این ترکیب خودداری کنید.
3. اسانس و عطر که احتمال ابتلا به حساسیت را بالا میبرند و در 226 محصول از 341 محصول مورد آزمایش وجود داشته است.
همچنین در 181 محصول نیز ترکیباتی یافت شد که در گروه «ترکیبات با خطر متوسط» قرار میگیرند. این ترکیبات شامل موارد زیر است:
4. EDTA (disodium, tetrasodium, calcium disodium) که بیشتر در محصولات کفکننده موجود است، در دستمالهای مرطوب هم به کار گرفته میشود و به شدت محرک مخاط چشم است.
5. لورنت و رلوریل سولفات که گرچه سرطانزا نیستند اما محرک مو و پوستاند و در شامپوها و محصولات حمام به وفور استفاده میشوند.
6. روغنهای معدنی که از مشتقات نفت است و در کرمها و لوسیونها کاربرد دارد.
7. ذرات ریز (اکسید زینک، دی اکسید تیتان و MBBT) که اثر آن هنوز کاملا مشخص نیست و در کرمهای ضدآفتاب کاربرد دارد.
این ترکیبات خطرناک بهدلیل نبود مطالعات لازم، همچنان در محصولات کاربرد دارند. با این حال، متخصصان هشدار میدهند حداقل برای کودکان جز در شرایط اضطرار از برخی محصولات بهویژه دستمالهای مرطوب استفاده نکنید و مصرف برخی محصولات از جمله برخی شامپوها و عطرها را تا جای ممکن کم کنید.
8. از جمله ترکیبات کمخطر میتوان به پارابنها و BHT اشاره کرد. پارابنها برخی کمعارضه و برخی پرعارضه هستند و نمیتوان تمامی آنها را به یک چشم دید. به همین دلیل لازم است در استفاده از محصولات حاوی آنها محتاط باشید. BHT نیز میتواند در ترشح غدد داخلی اختلال ایجاد کند و عامل بروز ناباروری و نقص در دستگاههای تناسلی باشد. متخصصان به دنبال تحقیقات و بررسیهای انجامشده توصیه میکنند تا جای ممکن از مصرف این نوع محصولات بهویژه برای کودکان زیر 3 سال بپرهیزید و برای کودکان بزرگتر نیز مصرف را محدود کنید.
5 توصیه
آنچه در ادامه میخوانید، توصیههای محققان فرانسوی برای حفاظت از پوست کودکان است: 1. هرگز از محصولات بهداشتی مخصوص بزرگسالان برای کودکان استفاده نکنید.
2. قبل از خرید محصولات بهداشتی مربوط به کودکان به برچسب آن نگاه کنید و مطمئن شوید حاوی ترکیبات شیمیایی پرخطر نباشد.
3. استفاده از دستمالهای مرطوب را کنار بگذارید. برای پاک کردن دور دهان یا دستهای بچهها و حتی باسن از دستمالهای کتانی مرطوب با آب استفاده کنید. این کار نهتنها به نفع فرزندتان، بلکه به نفع محیطزیست است.
4. برای ماساژ بدن کودکان از روغنهای طبیعی و محصولات بدون اسانس استفاده کنید.
5. در کودکانی که به واسطه استفاده از محصولات بهداشتی بهویژه دستمالهای مرطوب دچار حساسیت میشوند، قطع مصرف محصول به رفع علائم کمک میکند. متخصصان پیشنهاد میکنند قبل از خرید محصولات آرایشی-بهداشتی به ترکیبات آنها دقت کنید. محصولاتی را خریداری کنید که بیبو و بدون این ترکیبات باشند و جز در شرایط اضطرار برای پاک کردن ادرار یا مدفوع یا تمیز کردن صورت و دستان کودکان ازاین نوع محصولات استفاده نکنید.
منبع: magicmaman
ترجمه: سمیه مقصودعلی
معده كودك كوچك است لذا بايد وعده هاي غذايي كودك زياد باشد ولي مقدار غذا در هر وعده كم باشد. بهتر است 6-5 بار در شبانه روز به كودك غذا داده شود. 3 وعده غذاي اصلي و بقيه ميان وعده است.
در سال دوم زندگي سرعت رشد فيزيكي كودك كندتر از سال اول ميشود. يعني در سال دوم زندگي 5/2 كيلوگرم به وزن كودك و 12 سانتيمتر به قد او اضافه ميشود.(در سال اول زندگي 7 كيلوگرم به وزن و 25 سانتيمتر به قد اضافه ميشود.).
- در اين سن رفتار تغذيه اي كودك نيز تغيير مي كند و در مورد نحوه غذا خوردنش دخالت مي كند.
- گاهي غذا را در دهان نگه مي دارد و آن را نمي بلعد ولي ممكن است براي خوردن همان غذا بعد از چند ساعت علاقه نشان دهد.
- در اين سن كودك ياد مي گيرد كه چگونه مي تواند از قاشق بطور صحيح استفاده كند.
- در گرفتن فنجان مهارت پيدا مي كند و آنرا با يك دست مي گيرد و مي تواند مايعات را از فنجان بنوشد.
- هر يك از كودكان 2-1 ساله الگوي رشد خاصي دارند و نبايد با ديگر كودكان مقايسه شود.
- در اشتها و رشد هر كودك نيز نوساناتي وجود دارد. يعني گاهي رشد كودك بهتر است و اشتهاي بيشتري دارد و گاهي اوقات كم اشتها ميشود.
- چون سرعت رشد كودك در اين زمان كم ميشود در نتيجه اشتهاي كودك كمتر از قبل ميشود و اين مسئله ممكن است مادر را نگران كند.
- كودك در اين سن دوست دارد كه استقلال خود را نشان دهد و مي خواهد كه خودش غذا بخورد.
- دوست دارد ريخت و پاش كند و از انگشتان خود براي برداشتن غذا استفاده كند.
- كودك ترجيح مي دهد از غذاهايي استفاده كند كه مستقيما آنها را به دست مي گيرد.
- غذاي كودك 2-1 ساله بايد كم حجم ولي مقوي و مناسب باشد و شامل همه گروههاي غذايي باشد.
- معده كودك كوچك است لذا بايد وعده هاي غذايي كودك زياد باشد ولي مقدار غذا در هر وعده كم باشد. بهتر است 6-5 بار در شبانه روز به كودك غذا داده شود. 3 وعده غذاي اصلي و بقيه ميان وعده است.
- در اين سن هنوز هم بايد شير مادر به كودك داده شود. اما بهتر است در طول روز ابتدا به كودك غذا داده شود و بعد شير مادر.
- بين 5/1 -1 سالگي زماني است كه بايد كودك به خوردن غذاهاي خانواده عادت كند.
- مي توانيد سفيده تخم مرغ را به تدريج به برنامه غذايي كودك اضافه كنيد. بهتر است سفيده تخم مرغ را از مقدار كم شروع كنيد و به تدريج بر مقدار آن اضافه كنيد.
- از حبوبات بيشتر در برنامه غذايي كودك استفاده كنيد.
- لازم است در ابتدا كمي غذاهاي خانواده را تغيير دهيد تا كودك راحت تر بتواند آنرا بخورد و به تدريج كه كودك به خوردن غذا عادت كرد از غذاهاي خانواده براي او استفاده كنيد. مثلاً در ابتدا برنج كته را با كمي آب خورش نرم و له كنيد و به كودك بدهيد.
- دادن غذاهاي خيلي شيرين و يا نوشيدني به مقدار زياد در فاصله وعده هاي غذايي اصلي توصيه نميشود چرا كه ممكن است كودك را بسيار سير كنند و او نتواند غذاي اصلي را خوب بخورد.
- از تنقلاتي مثل چيپس، پفك، شكلات و نوشابه براي كودك استفاده نكنيد.
- مي توانيد به عنوان ميان وعده به كودك خرما، كشمش، بستني پاستوريزه، پسته، بادام بدهيد.
- در سال دوم زندگي لازم است كه قطره آهن به كودك داده شود.
- در مورد قطره مولتي ويتامين اگر كودك از شير مادر استفاده مي كند و خوب غذا مي خورد ضرورتي ندارد ولي اگر مادري بخواهد مي تواند به كودك قطره مولتي ويتامين بدهد.
- نبايد به زور به كودك غذا داده شود.
- از شير گرفتن كودك بايد تدريجي باشد. بد از پايان 2 سال شير خوردن كه كودك 5 وعده غذا در طول روز مي خورد و مي تواند مايعات را با ليوان بنوشد مادر بايد دفعات شير دادن به كودك را كاهش دهد.
به نكات زير توجه كنيد:
1- قبل از خواب و صبح هنگام بيدار شدن شير خودتان را بدهيد.
2- به تدريج وعده هاي شير دادن قبل و بعد از ظهر را كم كنيد يعني فاصله وعده هاي شير دادن را بيشتر كنيد. تا خودبخود يك وعده شير خوردن حذف شود.
3- سرگرمي هاي جديد براي كودك ايجاد كنيد.
4- زمان شير خوردن كودك را پيش بيني كنيد و يك ميان وعده در دسترس داشته باشيد.
5- اگر در صندلي و يا محل خاصي به كودك شير مي داديد از آن محل استفاده نكنيد تا كودك به ياد شير خوردن نيفتد.
6 از ساير افراد خانواده كمك بگيريد و بهتر است صبح زودتر از كودك بيدار شويد و از فرد ديگري بخواهيد كه هنگام بيدار شدن كودك در كنار او باشد.
7- بالاخره وعده هاي شير خوردن در ساعات شب را به ترتيب يك شب در ميان و دو شب در ميان و ... كنيد تا خود كودك ديگر تقاضاي شير نكند.
- در اين سن رفتار تغذيه اي كودك نيز تغيير مي كند و در مورد نحوه غذا خوردنش دخالت مي كند.
- گاهي غذا را در دهان نگه مي دارد و آن را نمي بلعد ولي ممكن است براي خوردن همان غذا بعد از چند ساعت علاقه نشان دهد.
- در اين سن كودك ياد مي گيرد كه چگونه مي تواند از قاشق بطور صحيح استفاده كند.
- در گرفتن فنجان مهارت پيدا مي كند و آنرا با يك دست مي گيرد و مي تواند مايعات را از فنجان بنوشد.
- هر يك از كودكان 2-1 ساله الگوي رشد خاصي دارند و نبايد با ديگر كودكان مقايسه شود.
- در اشتها و رشد هر كودك نيز نوساناتي وجود دارد. يعني گاهي رشد كودك بهتر است و اشتهاي بيشتري دارد و گاهي اوقات كم اشتها ميشود.
- چون سرعت رشد كودك در اين زمان كم ميشود در نتيجه اشتهاي كودك كمتر از قبل ميشود و اين مسئله ممكن است مادر را نگران كند.
- كودك در اين سن دوست دارد كه استقلال خود را نشان دهد و مي خواهد كه خودش غذا بخورد.
- دوست دارد ريخت و پاش كند و از انگشتان خود براي برداشتن غذا استفاده كند.
- كودك ترجيح مي دهد از غذاهايي استفاده كند كه مستقيما آنها را به دست مي گيرد.
- غذاي كودك 2-1 ساله بايد كم حجم ولي مقوي و مناسب باشد و شامل همه گروههاي غذايي باشد.
- معده كودك كوچك است لذا بايد وعده هاي غذايي كودك زياد باشد ولي مقدار غذا در هر وعده كم باشد. بهتر است 6-5 بار در شبانه روز به كودك غذا داده شود. 3 وعده غذاي اصلي و بقيه ميان وعده است.
- در اين سن هنوز هم بايد شير مادر به كودك داده شود. اما بهتر است در طول روز ابتدا به كودك غذا داده شود و بعد شير مادر.
- بين 5/1 -1 سالگي زماني است كه بايد كودك به خوردن غذاهاي خانواده عادت كند.
- مي توانيد سفيده تخم مرغ را به تدريج به برنامه غذايي كودك اضافه كنيد. بهتر است سفيده تخم مرغ را از مقدار كم شروع كنيد و به تدريج بر مقدار آن اضافه كنيد.
- از حبوبات بيشتر در برنامه غذايي كودك استفاده كنيد.
- لازم است در ابتدا كمي غذاهاي خانواده را تغيير دهيد تا كودك راحت تر بتواند آنرا بخورد و به تدريج كه كودك به خوردن غذا عادت كرد از غذاهاي خانواده براي او استفاده كنيد. مثلاً در ابتدا برنج كته را با كمي آب خورش نرم و له كنيد و به كودك بدهيد.
- دادن غذاهاي خيلي شيرين و يا نوشيدني به مقدار زياد در فاصله وعده هاي غذايي اصلي توصيه نميشود چرا كه ممكن است كودك را بسيار سير كنند و او نتواند غذاي اصلي را خوب بخورد.
- از تنقلاتي مثل چيپس، پفك، شكلات و نوشابه براي كودك استفاده نكنيد.
- مي توانيد به عنوان ميان وعده به كودك خرما، كشمش، بستني پاستوريزه، پسته، بادام بدهيد.
- در سال دوم زندگي لازم است كه قطره آهن به كودك داده شود.
- در مورد قطره مولتي ويتامين اگر كودك از شير مادر استفاده مي كند و خوب غذا مي خورد ضرورتي ندارد ولي اگر مادري بخواهد مي تواند به كودك قطره مولتي ويتامين بدهد.
- نبايد به زور به كودك غذا داده شود.
- از شير گرفتن كودك بايد تدريجي باشد. بد از پايان 2 سال شير خوردن كه كودك 5 وعده غذا در طول روز مي خورد و مي تواند مايعات را با ليوان بنوشد مادر بايد دفعات شير دادن به كودك را كاهش دهد.
به نكات زير توجه كنيد:
1- قبل از خواب و صبح هنگام بيدار شدن شير خودتان را بدهيد.
2- به تدريج وعده هاي شير دادن قبل و بعد از ظهر را كم كنيد يعني فاصله وعده هاي شير دادن را بيشتر كنيد. تا خودبخود يك وعده شير خوردن حذف شود.
3- سرگرمي هاي جديد براي كودك ايجاد كنيد.
4- زمان شير خوردن كودك را پيش بيني كنيد و يك ميان وعده در دسترس داشته باشيد.
5- اگر در صندلي و يا محل خاصي به كودك شير مي داديد از آن محل استفاده نكنيد تا كودك به ياد شير خوردن نيفتد.
6 از ساير افراد خانواده كمك بگيريد و بهتر است صبح زودتر از كودك بيدار شويد و از فرد ديگري بخواهيد كه هنگام بيدار شدن كودك در كنار او باشد.
7- بالاخره وعده هاي شير خوردن در ساعات شب را به ترتيب يك شب در ميان و دو شب در ميان و ... كنيد تا خود كودك ديگر تقاضاي شير نكند.
ويتامين ب دوازده
ویتامین B12 به عنوان ویتامین «انرژی» نیز شناخته می شود. برخی این ویتامین را به عنوان داروی معجزه آسای کاهش وزن در نظر می گیرند و از این رو، در کلینیک های کاهش وزن و اسپاها از محبوبیت قابل توجهی برخوردار شده است
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلثی وی آو لایف"، اما ویتامین B12 به خودی خود یک انرژیزای واقعی نیست. با این وجود، اگر کم خونی مگالوبلاستیک (احساس خستگی و ضعف در فرد ایجاد می کند) در شما تشخیص داده شود، افزایش ناگهانی مصرف ویتامین B12می تواند شرایط را به گونه ای دیگر رقم بزند و ظاهری پر انرژیتر به شما ببخشد.
این حالت به واسطه آن رخ می دهد که ویتامین B12 در شکل گیری گلبول های قرمز خون نقشی کلیدی دارد. اکسیژن توسط گلبول های قرمز به نقاط مختلف بدن حمل می شود و مشخص است که برای افزایش تحمل و قدرت خود به اکسیژن هر چه بیشتر نیازمند هستیم. خون سرشار از اکسیژن زندگی و انرژی را به شما می بخشد.
ویتامین B12 برای شما ضروری است
ویتامین B12 عملکردهای مهم و مختلفی در بدن انسان دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ترشح عامل هورمونی آدرنال
گردش خون
شکل گیری گلبول های قرمز خون
سیستم اضطراب سالم
گوارش درست
جذب آهن
سوخت و ساز چربی و کربوهیدارت ها
رشد و توسعه عصبی
سیستم تولید مثل سالم در بانوان
گروه های آسیب پذیر نسبت به کمبود ویتامین B12
برخی مواد غذایی منبع خوبی برای ویتامین B12 هستند، اما در برخی موارد نمی توانند سطح مطلوب و مورد نیاز بدن را تامین کنند. در ادامه گروه هایی که در معرض بیشترین خطر از کمبود این ویتامین قرار دارند و می توانند مصرف مکمل ها را مد نظر قرار دهند را معرفی می کنیم.
افراد 60 ساله یا مسنتر که از اسید معده کافی برخوردار نیستند.
بیمارانی که در آنها بیماری های خود ایمنی مانند سلیاک یا بیماری کرون تشخیص داده شده است.
وگان ها و گیاهخوارانی که محصولاتی با منشا حیوانی مصرف نمی کنند.
بیمارانی دیابتی که داروی متفورمین مصرف می کنند. این دارو روی جذب ویتامین B12 تاثیرگذار است.
نشانه های کمبود ویتامین B12
از جمله نشانه های کمبود ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
فرد در باز نگه داشتن چشم ها و حفظ بیداری ناتوان است. این شرایط به دلیل آن رخ می دهد که خون از مقدار اکسیژن کافی برخوردار نیست و انرژی مورد نیاز بدن تامین نمی شود.
فرد احساس بی حسی دارد و حالت سوزن سوزن شدن را تجربه می کند. این شرایط نشان می دهد که فرد با آسیب عصبی که می تواند در نتیجه کمبود ویتامین B12 در بدن رخ دهد، مواجه است.
از دست دادن حافظه یکی دیگر از شرایطی است که می تواند به واسطه کمبود ویتامین B12 در بدن رقم بخورد. این مساله به ویژه در افراد جوان که برای ابتلا به زوال عقل همچنان خیلی جوان هستند، باید مورد توجه قرار بگیرد.
فرد احساس لرزش و سرگیجه می کند که بار دیگر از کمبود اکسیژن در خون حکایت دارد.
زرد شدن پوست که در نتیجه زوال گلبول های قرمز شکل می گیرد. نابودی گلبول های قرمز به پخش شدن رنگدانه ای زرد از آنها منجر می شود. اگر از ویتامین B12 کافی برخوردار نباشید بدن قادر به تولید سلول هایی قوی نیست.
زبان صاف چیزی است که پس از فقدان پرزها و برجستگی های زبان کسب می کنید. این پرزها به شما در تشخیص مزه غذا کمک می کنند. اگر با تشخیص مزه غذاها دچار مشکل شده اید، ممکن است این شرایط در نتیجه کمبود ویتامین B12 شکل گرفته باشد.
اگر به طور مداوم احساس اضطراب دارید و زیاد گریه می کنید، ممکن است با کمبود ویتامینB12 مواجه شده باشید. این ویتامین در تولید هورمون های مربوط به شادی در مغز یعنی سروتونین و دوپامین مرتبط است.
آسیب عصب بینایی به مشکلات عجیب در بینایی مانند تاری دید و دو بینی منجر می شود. در صورت مواجهه با مشکلات بینایی، سطوح ویتامین بدن خود را آزمایش کنید زیرا ممکن است از ویتامین B12 کافی برخوردار نباشید.
دلایل کمبود ویتامین B12
اگرچه ویتامین B12 از اهمیت بسیاری برای بدن برخوردار است، اما یکی از ویتامین هایی است که به شدت نادیده گرفته می شود. کمبود این ویتامین می تواند به واسطه عوامل مختلفی شکل بگیرد که در ادامه به برخی از معمولترین آنها اشاره می کنیم:
ضد اسیدها جذب ویتامین B12 را تحت تاثیر قرار می دهند. بدن نیازمند اسید معده کافی برای جذب ویتامین B12 است.
اکسید نیتروژن که به نام گاز خنده نیز شناخته می شود به ویتامین B12 موجود در بدن آسیب می زند.
میکروب اچ پیلوری به سلول های معده که تولید پروتئین «فاکتور داخلی» را بر عهده دارند، آسیب می زند. بدن بدون این پروتئین توانایی چندانی در جذب ویتامین B12 ندارد.
عمل بایپس معده با هدف کاهش وزن مکانیزم گوارش را تغییر می دهد و این شرایط می تواند بر جذب ویتامین B12 تاثیرگذار باشد.
اگر روزی چهار فنجان قهوه می نوشید، 15 درصد ویتامین B12 کمتری نسبت به افرادی دارید که زیاد قهوه نمی نوشند.
منابع غذایی ویتامین B12
گیاهان برای فرآیندهای سوخت و ساز خود نیازی به ویتامین B12 ندارند و آن را تولید نمی کنند. از این رو، دریافت این ویتامین از طریق مواد غذایی با منشاء حیوانی و مواد غذایی تقویت شده امکان پذیر است.
غذای دریایی - ماهی ساردین، ماهی سالمون، ماهی تن، ماهی کاد، میگو
گوشت - گوشت گاو، گوشت مرغ، گوشت بره، گوشت بز، گوشت بوقلمون
لبنیات - شیر گاو، پنیر نرم و سفت، پنیر خانگی، پنیر خامه ای، ماست
تخم مرغ - زرده تخم مرغ سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است
منابع گیاهی - مخمرهای تغذیه ای، شیر نارگیل تقویت شده، تمپه (یکی از فرآورده های سویا)